اصلاح‌طلبان هم به سان سایر اضلاع حاکمیتی و سیال نظام سیاسی ایران، با چالش تغییر نسلی و مقاومتهای فطری در برابر آن مواجه هستند. تنها تفاوت این جریان با طیفهای دیگر در اتخاذ و واگویه ضرورت این تعییر نسلی خلاصه گشته اما در وادی عمل، مطلقا به سمت انجام این تغییر گرایش چندانی نداشته اند. تاسف آور که بر فرض پذیرش جوانگرایی و ترسیم کیفیات انتزاعی آن، فارغ از نسبی بودن این مفهوم در نحله های فکری متفاوت که مثلا گاهی "یک فرد ۵۰ ساله هم با شاقولی خاص جوان تلقی می‌شود" ،در بعضی از سطوح حتی عالی اصلاح طلبان،جوانگرایی صرفا در استفاده از اقوام و اشخاص جوان بدون پشتوانه نظری لازم خلاصه می‌شود و در بهترین حالت " ژن های خوب" به یغما برنده آمال جوانان هزینه داده و حالا سرخورده اصلاح طلب می‌گردند!